Bij de eerste kadaster-opmeting in 1825 was het pand nog een geheel met het huidige nummer 16 op de hoek van de Giststeeg.	Kadasterkaart van de opsplitsing in Achterom 14 en 16 in 1866.	Opmeting in 1917, waarbij werd vastgelegd dat een kast in de muur van Achterom 14 hoorde bij Achterom 16. Bij de latere verbouwing van 1959 is die muur rechtgetrokken.

Gemeentelijk Monument
Sinds 1998 is Achterom 14 een gemeentelijk monument. Het pand werd daarbij omschreven als een voormalig winkelwoonhuis in “traditionalistisch-classicistische vormen”. Het heeft een rechthoekige plattegrond met twee bouwlagen en een zolder onder een zadeldak, met dakkapel. Op de begane grond bevindt zich een symmetrische winkelpui met pilaster-vormige stijlen en een kroonlijst. De gevel met een rechte gootlijst dateert waarschijnlijk van 1884.

Zeilmakerij
De vroegste bewoners die we hebben kunnen traceren zijn zeilmaker Jacob Willemsz Touw en zijn echtgenote Maritgen Cornelisdr. Zij bewoonden het huis rond 1600 en waren tevens de eigenaar. Nadat zij kort na elkaar waren overleden - wellicht aan de toen heersende pest - werden de drie huisjes die zij bezaten op de hoek van het Achterom en de Giststeeg verkocht door de voogden van de kleinkinderen. Een daarvan was dit huis (het latere Achterom 14), waarin de grootouders waren overleden.
Koper werd de Leidse pasteibakker Jan Dircxz van Cortenbosch, die in 1597 was getrouwd met de Delftse Tryntgen Goessens. In de koopakte lieten de verkopers vastleggen dat de deur van de achterkeuken naar het binnenplaatsje van het huis erachter moest worden dichtgemetseld, maar de lichtinval van de ramen in die keuken nooit belemmerd mocht worden.

120 jaar lang familiebezit
In 1685 kocht timmerman Wouter Dircksz van Westhoorn het huis voor 550 gulden. Vanaf die tijd zou het pand 120 jaar in bezit blijven van Wouter en zijn nazaten. Wouter overleefde zelf twee echtgenotes. De derde, Jannitje Jacobs van Schooten, bepaalde in 1726 in haar testament dat het huis na haar dood naar haar dochter Aagje moest gaan en haar man Simon Stoffels Kortleven.
Kortleven was schipper op een vletschuit. Tussen 1711 en 1733 kreeg hij geregeld vergunningen om vracht te vervoeren tussen Delft en Amsterdam. De Verenigde Oost-Indische Compagnie was daarbij een van zijn opdrachtgevers. 

Een marktschipper op de Vliet bij Voorschoten. Tekening van Paulus la Fargue (1729-1782), beeldbank Rijksdienst Cultureel Erfgoed.

Scheren tussen de behangrollen
Hendrik begon in het huis een tapperij en barbierswinkel, waarbij hij zich specialiseerde in het scheren van baarden. Later werd hij tevens commissionair in behangselpapier en schoorsteenstukken voor de fabriek Johann Cock uit Bocholt in Pruisen. De Pruisische fabrikant adverteerde veel in de Delftsche Courant. Stalen van het behangselpapier lagen aan het Achterom bij Hendrik Albers ter inzage. De levertijd vanuit Duitsland bedroeg twee weken, volgens de advertenties.
In 1866, twee jaar voor zijn overlijden, verkocht Hendrik Albers voor fl. 1600 het westelijk deel van zijn huis aan Willem van der Kruk. Het kreeg toen het wijknummer 400a. In het oostelijk deel (400b) bleef Hendrik wonen tot hij twee jaar later overleed. Dit huis zou in 1876 het adres Achterom 16 krijgen. Hendrik bedong bij de verkoop dat hij gebruik mocht blijven maken van het riool dat onder het verkochte deel doorliep. Voor de zekerheid liet hij in de koopakte opnemen dat een gemetselde kast die deels in de gang van het verkochte deel stond kon blijven staan en aan hem toebehoorde.

Barbierswinkel omstreeks 1850. Schilderij van Ferdinand de Braekeleer, Amsterdam Museum.

Rijke boer
Binnen een jaar hertrouwde zij met de 46-jarige weduwnaar Grabel van der Drift, een landbouwer uit St. Maartensrecht in de buurt van Schipluiden. In de nabijgelegen Duijfpolder en Kerkpolder was hij bovendien eigenaar van een boomgaard, bossen en weilanden. Om zijn vermogen voor zijn eigen kinderen veilig te stellen trouwde hij met Geertruij van der Arend buiten gemeenschap van goederen.
Grabel stopte met boeren en trok in 1867 met dochters bij Geertruij aan het Achterom in en werd winkelier en koopman in onroerend goed. Geertruij overleed uiteindelijk in 1916 op 92-jarige leeftijd. Haar tweede echtgenoot was toen al weer 33 jaar eerder overleden. Ze overleefde ook al haar kinderen. Haar zoon Piet stierf als laatste een jaar voor haar. Hij was meestersmid in een “Hoef-, Huis- en Scheepssmederij” op het Zuideinde. Dat pand had hij in 1880 van zijn moeder gekocht. In 1896 verkocht hij de smederij en begon elders aan het Zuideinde een Stadsherberg waar hij tevens een agentschap begon van pleziervaarten en een stoomschuit-pakdienst op Haarlem.

Huurhuis met nieuwe gevel
Ondertussen had Geertruij na de dood van haar tweede man het pand aan het Achterom in 1884 verkocht aan Augustinus van Berckel, een telg uit een aristocratische Delftse familie, die woonde op Voorstraat 42. Hij verdiende zijn geld als wijnhandelaar, fabrikant en bierbrouwer. Verder blies hij zijn partij mee in de Delftse politiek. Na de koop kreeg hij vergunning om de gevel van het huis te vernieuwen en ging het pand verhuren. Huurder was toen mouter Johannes Damshuiser, die waarschijnlijk bij Van Berckel in de brouwerij werkte.

Consent voor de verbouwing van het pand, 21 maart 1884.

Woningonderzoek
Op 6 juni 1907 werd het huis bezocht in het kader van een groot onderzoek naar de woonomstandigheden in Delft door de plaatselijke Gezondheidscommissie. Op de begane grond woonde toen houtzager Jan Koelink met vrouw en twee dochters. Boven woonde de bejaarde Christina Gezina van der Helm – Cottaar. Zij verdiende de kost als modiste en huishoudster en was de weduwe van Reinier van der Helm, koopman en parafine-maker. (Zie hier de formulieren van het woningonderzoek van de beneden- en bovenwoning.)
De twee woningen hadden een gezamenlijke voordeur. De commissie constateerde geen grote gebreken die onmiddellijk moesten worden verholpen. Jan Koelink was behalve houtzager ook een internationaal bekend worstelaar. (Lees hier meer over Jan Koelink en zijn sportcarrière)

Sigarenzaak
In 1918 verkochten de dochters Van Berckel het huis aan de weduwe Anna van der Graaf – Stoof. Zij begon er een winkel in tabak, sigaren, sigaretten, koffie en thee. Na haar overlijden werd de winkel voortgezet door haar ongehuwde dochter Geertje van der Graaf.

Het Achterom kort na de Oorlog. In het pand (nr 12) ernaast zat toen een kapper, Gerrit Koeslag. Veel bomen waren in de oorlogsjaren in de kachel verdwenen. Aan het einde van de straat staat een schutting voor de toenmalige loopbrug van de Geer naar het Armentarium, waar op dat moment NSB’ers zaten opgesloten. Foto Van der Velden (destijds wonend op Achterom 56).

Het huis had Creutzberg na een jaar alweer verkocht aan Prof. Ir. Froger, hoogleraar stedebouw, die het ging verbouwen voor zijn oudste zoon Willem. De tekeningen daarvoor maakte hij zelf op zijn bouwkundig bureau, het latere “Bureau Froger en Meijsing” aan de Oude Delft.
Willem Froger was als scholier misdienaar bij de paters van de Jozefparochie aan de Burgwal. Toen hij in de 5e klas van de HBS zat vroeg een pater hem of hij jeugdleider wilde worden bij het Sint Franciscus Liefdeswerk.
Na zijn eindexamen wist hij niet goed wat hij wilde worden. Aanvankelijk trad hij in de voetsporen van zijn vader en ging bouwkunde studeren aan de TU. Na een half jaar hield hij het echter voor gezien en besloot priester te worden. Daarvoor doorliep hij als HBS-er eerst een bijscholing in Latijn en Grieks voor hij in 1962 naar het Grootseminarie in Warmond ging. Hij heeft drie jaar op het Achterom gewoond. Op zaterdag 6 juli 1968 werd hij tot priester gewijd. In 2018 vierde hij in het Bisdom Rotterdam zijn 50-jarig priesterjubileum.
Prof. Froger verhuurde het huis daarna aan Dirk Zeelenberg, die als tekenaar verbonden was aan zijn bureau. In 1981 kocht deze na de dood van Froger het huis van de familie. (Lees hier meer over de herinneringen van Willem Froger aan zijn studententijd in Achterom 14.)

Achterom 14 in 2010.